Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Duo Reges: constructio interrete. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Quis est tam dissimile homini.

Bork: Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Bork: Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Peccata paria.: Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

Qui mos cum a posterioribus non esset retentus, Arcesilas
eum revocavit instituitque ut ii, qui se audire vellent, non
de se quaererent, sed ipsi dicerent, quid sentirent;

Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Primum divisit ineleganter; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Que Manilium, ab iisque M.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.